Γαλήνιο, φιλικό και πανέμορφο, το όρος Πάικο προσφέρεται για ορεινές περιηγήσεις και μαγευτικές βόλτες φυσιολατρίας. Καλύπτει τη βορειοδυτική πλευρά του νομού Κιλκίς στα σύνορα με το νομό Πέλλας και έχει υψηλότερη κορυφή την Γκόλα Τσούκα (1.650 μέτρα).
Η γεωγραφική θέση του, σε συνδυασμό με το υψόμετρο, τη μορφολογία και τη σύσταση του εδάφους, χάρισε στην περιοχή ορισμένα αρκετά σπάνια χαρακτηριστικά.
Μέσα από πανέμορφες διαδρομές διασχίζοντας καταπράσινες πλαγιές, φθάνει κανείς στα γραφικά χωριά του Πάικου (όπως για παράδειγμα στα Γρίβα και Καστανερή) με μικρά καλντερίμια, κεντρικές πλατείες, θέσεις θέας και σχολικά κτίρια που αποπνέουν μια άλλη εποχή.
Στο Πάικο, βρίσκονται και τα Μεγάλα Λιβάδια, βλαχοχώρι με πλούσια ιστορία, το οποίο δικαιώνει το όνομά του με το ομώνυμο οροπέδιο που περικλείεται από κατάφυτες κορφές. Το γραφικό ορεινό χωριό Αρχάγγελος δεσπόζει στο όρος Πάικο, στα 820 μ. υψόμετρο. Είναι ένα πανέμορφο χωριό με πλούσια παραδοσιακά στοιχεία, μέσα σε καταπράσινα δάση από οξιές, πανύψηλες δρυς και χιλιάδες κερασιές. Το χωριό φημίζεται για την πλούσια παραγωγή κερασιού και πατάτας και συγκαταλέγεται πανελλαδικά στα πρώτα χωριά σε παραγωγή κερασιού.
Το Μέγα Ρέμα (Κοτζά - Ντερέ) ή Ρέμα της Πρωτομαγιάς είναι μια ειδυλλιακή τοποθεσία που βρίσκεται μόλις 3 χιλιόμετρα από την Αξιούπολη. Είναι ένας τόπος ιδανικός για ψάρεμα και διασκέδαση μια και διαθέτει ταβέρνες, εστιατόρια και δυνατότητες διαμονής. Ανατολικά, στη θέση «Τούρκικη βρύση» και σε υψόμετρο 1450 μ. υπάρχει καταφύγιο, απ’ όπου η ανάβαση στην κορυφή γίνεται με πεζοπορία μιας ώρας.
Η Κάρπη είναι ένας ακόμα μικρός οικισμός στους ανατολικούς πρόποδες του Πάικου (υψόμετρο 380 μ.), που ξεχωρίζει για το Μαύρο Ποτάμι του (Τσέρνα Ρέκα), που τον διατρέχει. Προήλθε από τέσσερις οικισμούς της περιοχής, που ενοποιήθηκαν στα χρόνια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Στα σύνορα της χώρας υπάρχει η «πύλη» της Ειδομένης, με το όμορφο υδραγωγείο και την εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου που διακρίνεται για τον εσωτερικό της διάκοσμο. Ο οικισμός, ο οποίος είναι γνωστός για τον σιδηροδρομικό μεθοριακό σταθμό του, οφείλει τ’ όνομά του στην αρχαία Ιδομένη, για την οποία υπάρχουν αναφορές σε Ηρόδοτο και Θουκυδίδη.
