• Εγγραφείτε στο δελτίο νέων μας

English

  • Sign up in our newsletter

Photo gallery

Αρχαιολογικοί χώροι

Αξιούπολη: Θέση Δρεβένο & Τούμπα Παιονίας

Στην ελληνική πλευρά δύο χώροι συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες για να διεκδικήσουν τη θέση της ιστορικής Γορτυνίας. Η θέση Δρέβενο στην Αξιούπολη, όπου έχουν βρεθεί μέσα στους κήπους των κατοίκων λιγοστά όστρακα του 4ου αιώνα πΧ, καθώς και ο αρχαιολογικός χώρος με τον οικισμό και τα αξιόλογα ταφικά μνημεία στην Τούμπα Παιονίας. Και οι δύο οικισμοί βρίσκονται εκτεθειμένοι από τη γεωγραφική τους θέση και χωρίς φυσική προστασία στην είσοδο των στενών στη δυτική πλευρά του Αξιού. Η θέση τους αναμφίβολα αποτέλεσε εύκολο στόχο για τον εισβολέα και δικαιολογεί την υποταγή στο Σιτάλκη. Ενδέχεται μία από τις δύο θέσεις να ταυτίζεται με τη Γορτυνία. Ετυμολογικά το όνομα της Γορτυνίας συνδέεται με την πόλη της Γόρτυνας στην Κρήτη.

Οι πρώτες ενδείξεις κατοίκησης του χώρου της Αξιούπολης προέρχονται από το σημαντικό νεκροταφείο της εποχής σιδήρου και των πρώιμων αρχαϊκών χρόνων, όπου έχει εντοπισθεί -και μικρό τμήμα του έχει ανασκαφεί- στη θέση Μπαϊρια στο δρόμο για την Πηγή. Το υψηλό πολιτιστικό επίπεδο της τέχνης για την εποχή του δείχνει αξιόλογη ανάπτυξη και πλούτο. Η σύγχρονη οικοδομική δραστηριότητα έχει καλύψει την έκταση του οικισμού και έχει καταστρέψει τις επιχώσεις του. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μιλούν για τάφους και ευρήματα ιστορικών χρόνων από το χώρο της σύγχρονης Αξιούπολης. Προς το παρόν όμως λείπουν οι συνδετικοί κρίκοι για να ολοκληρωθεί η ιστορική πορεία από την προϊστορία ως τα κλασικά χρόνια.

περισσότερα...

Αρχαιολογικός Χώρος Ευρωπού

Δυτικά και νότια από το Νέο Γυναικόκαστρο βρίσκεται η Ευρωπός. Η αρχαία πόλη της Ευρωπού παρουσιάζει συνεχή κατοίκηση από τον 6ο π.Χ. αιώνα και βρίσκεται περίπου 1 χλμ. νοτιοδυτικά από τη σημερινή. Εδώ βρέθηκαν σημαντικά ταφικά μνημεία των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και ο περίφημος Κούρος της Ευρωπού, μοναδικός στη Βόρεια Ελλάδα. Σήμερα μπορείτε να τον δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Κιλκίς.

Στην κοντινή Τούμπα, επίσης, εικάζεται ότι υπήρχε κάποιο κέντρο της Μακεδονικής κυριαρχίας εκείνης της εποχής, αφού έχουν βρεθεί ενδιαφέροντες μακεδονικοί τάφοι που πιστοποιούν, εξάλλου, την ελληνικότητα του χώρου εδώ και 2500 χρόνια.

Τα στοιχεία για την πόλη της Ευρωπού προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από το νεκροταφείο της αρχαίας πόλης. Η αποκάλυψη τμήματος της νεκροπόλης της Ευρωπού μετέτρεψε τους τάφους των πολιτών της σε "λαλούντα" μνημεία /σύμβολα της ανάπτυξης, του πολιτισμού και της ιστορίας της πόλης τους. Οι αρχαιότερες ενδείξεις κατοίκησης της πόλης προέρχονται από τον προϊστορικό οικισμό στην καρδιά του σημερινού Δήμου Ευρωπού.

Κορυφαίο εύρημα των αρχαϊκών χρόνων, όχι μόνο για την Ευρωπό, αλλά από ολόκληρη την περιοχή του νομού, αποτελεί ο Κούρος. Πρόκειται για ένα γλυπτό υπερφυσικού μεγέθους, νεαρού άνδρα, στον αγαλματικό τύπο του Κούρου. Είναι προϊόν νησιώτικου και πιθανότατα κυκλαδίτικου εργαστηρίου, όπως φανερώνει η σύσταση προέλευσης του μαρμάρου. Χρονολογείται στα τέλη του 6ου αι πΧ και μπορεί να θεωρηθεί από τα οψιμότερα παραδείγματα της σειράς των Κούρων, επειδή τα χέρια και τα πόδια έχουν σχεδόν αποκολληθεί από το σώμα. Παριστάνεται με κοντά μαλλιά, χωρίς τη χαρακτηριστική κόμμωση των υπολοίπων. Προφανώς περνούσε "επιτάφιο σήμα", σύμφωνα με το έθιμο της εποχής, επιφανούς Ευρωπαίου πολίτη ντόπιου ή και αποίκου από τη Νότια Ελλάδα, εγκατεστημένου στην πόλη .Η ανεύρεση του επιβεβαιώνει τις πρώιμες εμπορικές και κοινωνικοοικονομικές σχέσεις της Ευρωπού με τις υπόλοιπες πόλεις. Μάρτυρες αυτών των σχέσεων είναι τα όστρακα-κομμάτια αγγείων -κορινθιακής ή αττικής μελανόμορφης και ερυθρόμορφης εισαγμένης κεραμικής που αποκαλύπτει η ανασκαφική έρευνα. Στη διάρκεια του 5ου-4ου αι. πΧ, φαίνεται ότι ήταν από τις πλέον αναπτυγμένες και οχυρές πόλεις της Βοττιαίας. Για το λόγο αυτό ο Σιτάκλης κατέβαλε προσπάθεια να την εκπορθήσει και να εξασφαλίσει έτσι το στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής. Η ανεπιτυχής προσπάθεια του Θράκα εισβολέα υποδουλώνει την ύπαρξη ισχυρού τείχους που ενίσχυε την όντως οχυρή θέση της πόλης.

Η πλειονότητα των τάφων είναι ακτέριστοι. Υπάρχουν και τάφοι κτερισμένοι με αγγεία, όπλα, εργαλεία, ειδώλια, κοσμήματα και νομίσματα, λακκοειδείς και κεραμοσκεπείς, που αποδεικνύουν την ομογένεια των ταφικών εθίμων και πρακτικών με την υπόλοιπη Μακεδονία. Η ποικιλία των κτερισμάτων επιτρέπει να προσεγγίσουμε την καθημερινή ζωή, τις ασχολίες και τις μεταφυσικές δοξασίες των ανθρώπων. Τη φιλαρέσκεια, γυναικείο γνώρισμα όλων των εποχών, αποκαλύπτουν ευρήματα τέφων: πυξίδες- συγκεκριμένο είδος πήλινων αγγείων- στα οποία τοποθετούσαν οι γυναίκες τα κοσμήματά τους, μολύβδινες θήκες για καλλωπιστικές κρέμες "ψιμύθια", κοσμήματα όλων των τύπων από χρυσό ή άργυρο.

περισσότερα...

Αρχαιολογικός Χώρος Κολχίδας

Λίγα μόλις χιλιόμετρα νότια του Κιλκίς βρίσκεται και ο αρχαιολογικός χώρος της Κολχίδας που απλώνεται στην ανατολική όχθη του Γαλλικού. Η θεμελίωσή του ανάγεται στον 4ομ.Χ. αιώνα και πιθανόν σωζόταν κατά την Τουρκοκρατία, αφού οι Τούρκοι ονόμαζαν Ακτσέ – Κλισέ (δηλαδή Ασπροκκλήσι) το χωριό της Κολχίδας.

Στη περιοχή υπάρχουν ίχνη οχύρωσης, απροσδιόριστης χρονολογίας, αλλά και τμήματα τρίκλητης παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 5ου ή των αρχών του 6ου αιώνα, που μετατράπηκε τον 9ο ή 10ο αιώνα σε καθολικό μοναστηριού. Το συγκρότημα αργότερα καταστράφηκε κι επισκευάστηκε τον 11ο αιώνα. Η εκκλησία διαθέτει και μερικά απ’ τα καλύτερα δείγματα βυζαντινής ζωγραφικής του τέλους του 12ου αιώνα.

περισσότερα...

Αρχαιολογικός Χώρος Παλαιού Γυναικόκαστρου

Ανασκαφή που έγινε τον Αύγουστο του 1984 από την ΙΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης, στη ΝΑ πλευρά κάτω από το κάστρο έφερε στο φως ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα. Αφορμή για την ανασκαφή στάθηκε η βαθειά άροση με την οποία ήρθαν στο φως τεφροδόχα αγγεία με χάλκινα κτερίσματα που ανήκουν στους κατοίκους του οικισμού. Συγκεκριμένα πρόκειται για το νεκροταφείο του οικισμού που έχει τη μορφή ενός μεγάλου τύμβου από λιθοσωρό που καλύπτει τεφροδόχα αγγεία.

Στην ανασκαφή του 1984, έγιναν τρεις τομές και βρέθηκε μια ταφή και 70 περίπου αγγεία που περιείχαν ισάριθμες καύσεις νεκρών. Τα περισσότερα ήταν αμφορείς οινοχόες που είχαν για κάλυμμα μικρότερα αγγεία, συνήθως σκύφους. Η διακόσμησή τους είναι απλή, σχεδόν γεωμετρική, δηλαδή οριζόντιες αυλακώσεις στο σώμα ή χαρακτά τρίγωνα σε ακτινωτή διάταξη γύρω από το λαιμό, αλλά υπάρχουν και πολλά ακόσμητα.

Εντύπωση προκαλεί η ποικιλία των κτερισμάτων που συνόδευαν τους νεκρούς, ίσως ενδεικτική του φύλου τους. Σε μια κατηγορία ανήκουν κοσμήματα, όπως χάλκινα σπιράλ βραχιόλια, δακτυλίδια με διπλή σπειροειδή απόληξη, περιλαίμια από στριφτό σύρμα, καθώς και ένα πλήθος από χάλκινα εφηλοειδή επίχρυσα αντικείμενα που θα πρέπει ν' αποτελούσαν διακόσμηση ενδυμάτων. Στην κατηγορία αυτή ξεχωρίζει ένα μοναδικό μικρό χρυσό δακτυλίδι.

Σε μια άλλη κατηγορία ανήκουν τα σιδερένια όπλα, συνήθως ξίφη και μαχαιρίδια που προφανώς ανήκουν σε άνδρες. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι χάλκινοι διπλοί πέλεκεις που βρέθηκαν στην ανασκαφή και θυμίζουν αντίστοιχους από την μινωική Κρήτη.

περισσότερα...

Αρχαιολογικός Χώρος Παλατιανού

Σημαντικός αρχαιολογικός χώρος για το νομό Κιλκίς είναι κι αυτός που αποκαλύφθηκε στο Παλατιανό, έναν μικρό οικισμό βόρεια του Κιλκίς. Στο χώρο βρέθηκαν ερείπια μεγάλης μακεδονικής πόλης των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων. Η πόλη ενδεχομένως να ταυτίζεται με το αρχαίο Ίωρον. Οι ανασκαφές στο Παλατιανό ξεκίνησαν το 1961 κι έχουν φέρει ως τώρα στο φως τέσσερα εντυπωσιακά αγάλματα, που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κιλκίς, ενώ αντίγραφα τους υπάρχουν στο χώρο που ανακαλύφθηκαν. Βρέθηκαν επίσης ερείπια κτισμάτων, ναΐσκων, καθώς και το νεκροταφείο της πόλης. Ο χώρος του Παλατιανού είναι επισκέψιμος μόνο μετά από συνεννόηση με την Αρχαιολογική Υπηρεσία.

περισσότερα...

Βυζαντινό κάστρο Παλαιού Γυναικόκαστρου

Ένα από τα ισχυρότερα φρούρια της Μακεδονίας την περίοδο της βυζαντινής αυτοκρατορίας ήταν το Κάστρο που βρίσκεται στο Παλαιό Γυναικόκαστρο, 15 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Κιλκίς. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Γ’ τον Παλαιολόγο, ο οποίος το επισκέφθηκε το 1350, ενώ στη συνέχεια πέρασε στην κατοχή του αυτοκράτορα των Σέρβων, Στέφανου Δουσάν. Σύμφωνα με την παράδοση, το κάστρο παραδόθηκε στον Οθωμανό Εβρενό, ύστερα από πολιορκία πολλών μηνών. Ονομάστηκε Γυναικόκαστρο (ΑβρέτΧισάρ) επειδή ήταν τόσο ισχυρό, ώστε μπορούσε να το υπερασπιστεί ακόμα και μια γυναίκα.

Είχε έκταση 25 στρεμμάτων και περικλείονταν από λίθινα τείχη μήκους 1.600 μ. Στη περιοχή ανακαλύφθηκε νεκροταφείο με δεκάδες τεφροδόχα αγγεία, χάλκινα κτερίσματα (βραχιόλια, δακτυλίδια, περιλαίμια) κι επίχρυσα αντικείμενα όπως ένα μοναδικό μικρό δακτυλίδι. Βρέθηκαν επίσης όπλα, και μεταξύ αυτών χάλκινοι διπλοί πέλεκυς που θυμίζουν αντίστοιχους απ’ τη μινωική Κρήτη

περισσότερα...

Μεγαλιθικό μνημείο του Χωρυγίου

Στο μέσο μια πεδιάδας, δυτικά του Κιλκίς, υψώνεται το «καλαμπάκ» ή «Κάστρο» ή «Λαζαρίτσα» του Χωρυγίου. Ένα επιβλητικό μεγαλιθικό μνημείο προϊστορικών χρόνων. Ο λόφος στεφανώνεται κυκλικά από βράχο σαν φυσική ακρόπολη. Υπάρχουν λείψανα οικισμού και στους πρόποδες απλώνεται νεκροταφείο κιβωτιόσχημων τάφων, πιθανότατα κλασικών χρόνων.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, στο σημείο αυτό ήταν η θέση του ρωμαϊκού σταθμού «Ταυρίανα», που εξυπηρετούσε τους οδοιπόρους που πορεύονταν κατά μήκος του Αξιού. Ο λόφος του Χωρυγίου συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πολλών αναρριχητών.

περισσότερα...

Προσφορές Εμπειρίας

Log in

create an account