Πολυποίκιλη χλωρίδα και δάση ξεχωριστής ομορφιάς θα συναντήσει κανείς στο Μαυροβούνι, την υψηλότερη κορφή της οροσειράς των Κρουσσίων, στα 1.200 περίπου μέτρα.

Το Μαυροβούνι ξεκινάει με κάθετη φορά από το όρος Κερκίνη (Μπέλλες) και προχωρώντας νοτιοανατολικά χωρίζει τη μεγάλη πεδιάδα των Σερρών από τις πεδινές εκτάσεις του Κιλκίς, αποτελώντας το φυσικό σύνορο ανάμεσα στους δυο νομούς. Η συστάδα αυτών των βουνών φυλάσσει τις πηγές του ποταμού «που δώρα φέρει», του Γαλλικού.

Βουνά με έντονες αντιθέσεις, με χαράδρες και ρεματιές με πλούσια δάση οξιάς, δάση δρυός, κωνοφόρων και ποικιλόμορφη πανίδα, διαθέτουν περιπατητικά μονοπάτια και φιλόξενους ξενώνες.

Η χλωρίδα στο Μαυροβούνι παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία. Στην περιοχή δεσπόζουν δάση φυλλοβόλας δρυός, κωνοφόρων και οξυάς. Παράλληλα όμως, η ποώδης βλάστηση είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Μυριάδες αγριολούλουδα ξεπετάγονται δίνοντας υπέροχα χρώματα στο τοπίο. Ασφόδελοι, μαλβίδες, βοϊδόγλωσσες, διάφορα είδη από καμπανούλες και αγριομαργαρίτες ανθίζουν πλάι σε αγιοκλήματα, σταυρουδάκια, αστράκια και γεράνια. Τσάι του βουνού και χαμομήλι μαζί με κάρδαμο δίνουν χρώμα στο τοπίο ενώ ο παρατηρητικός περιηγητής θα προσέξει ακόμα τα πολλά αγρωστώδη, τα αγριόκρινα, το βαλσαμόχορτο και το σπαθόχορτο, τον κρόκο και την αγριορίγανη.

Αφεψήματα και βάλσαμα, βότανα και χόρτα αναπτύσσονται σήμερα ανενόχλητα αφού έχει σταματήσει πια η αλόγιστη υλοτομία και η υπερβόσκηση της περιοχής. Ένας περίπατος στις εκτάσεις του σίγουρα θα σας αφήσει κάτι από τα υπέροχα χρώματα και αρώματα της ελληνικής φύσης.